Polska część Beskidu Niskiego, Sądeckiego i Bieszczadów, w obrębie której dokonano systematyzacji pieszych szlaków turystycznych należy do najatrakcyjniejszych a przy tym najbardziej zróżnicowanych obszarów geograficznych w kraju. Wpływ na to ma przede wszystkim duży potencjał zasobów dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego, który determinuje ruch turystyczny. Najpopularniejszą formą turystyki na omawianym obszarze jest turystyka piesza.

Bieszczady – najbardziej na zachód wysunięta część Karpat Wschodnich do niedawna uznawane były za dzikie i niedostępne. Dziś są najliczniej po Tatrach odwiedzanymi górami w Polsce. Bieszczadzki Park Narodowy z roku na rok notuje rekordowe statystyki dotyczące jego odwiedzin. Turystów przyciągają niepowtarzalne walory krajobrazowe wielu opuszczonych i nadal niezaludnionych dolin z dziewiczą przyrodą górską, wyniosłe połoniny z rozległymi panoramami, bieszczadzkie jeziora wcinające się zatokami w malownicze zbocza otaczających je gór, liczne pamiątki po dawnych mieszkańcach tych ziem, wyjątkowej urody drewniane świątynie i inne. Turystyczną ofertę pobytów w Bieszczadach urozmaicają coraz to nowe atrakcje – spływy doliną Sanu, rejsy statkami po Jeziorze Solińskim, przejażdżki bieszczadzką ciuchcią i drezynami rowerowymi, loty szybowcem i inne.

Na zachód od Bieszczadów rozciąga się pasmo Beskidu Niskiego – najniższe w całych Karpatach, którego maksymalne wysokości wynoszą ok. 1000 m n.p.m. Nie do końca jeszcze odkryte i wciąż mniej popularne od Bieszczadów uważane jest za najbardziej dzikie i najmniej zagospodarowane góry w Polsce. Malownicze krajobrazy, przyroda górska oraz liczne pamiątki po mieszkańcach tych ziem (Łemkach), którzy zostali brutalnie wysiedleni po II wojnie światowej sprawiają, że kraina ta jest wyjątkowa. Charakterystycznym elementem krajobrazu są liczne cmentarze wojenne przypominające o tragicznych wydarzeniach z lat 1914-1915. I choć stanowią one przede wszystkim miejsce pochówku poległych, wiele z nich uznawanych jest za prawdziwe perły architektury, stanowiących jedną z głównych atrakcji regionu.

Ostatnią część interesującego nas obszaru stanowi Beskid Sądecki leżący w Karpatach Zachodnich. Niemal cały jego obszar objęty jest ochroną w postaci Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Występują tu liczne pomniki przyrody, osobliwe ostańce i wychodnie skalne, groty, jaskinie, malownicze wąwozy, z których najefektowniejsze to Homole i Biała Woda. Sądecczyzna słynie również ze źródeł mineralnych, które dały początek licznym uzdrowiskom (Krynica-Zdrój, Piwniczna-Zdrój, Szczawnica, Żegiestów-Zdrój, Muszyna). Dziedzictwo kulturowe uzupełniają liczne zabytki w tym wyjątkowej urody drewniane cerkwie i kościoły.

Dotarcie do najważniejszych atrakcji regionu umożliwia gęsta sieć szlaków turystycznych. Niektóre z nich krótkie – mają charakter łącznikowy, umożliwiają odbycie krótkiego spaceru z miejsca wypadowego. Inne, jak chociażby czerwony Główny Szlak Beskidzki czy niebieski zwany granicznym – to szlaki długodystansowe, umożliwiające zaplanowanie kilku lub nawet kilkunastodniowej wędrówki. Ważne z punktu widzenia turysty jest zagospodarowanie obszaru, przez który przebiega szlak. W tym celu dokonano inwentaryzacji bazy noclegowej, gastronomicznej i towarzyszącej. Uwzględniono także transport i punkty przesiadkowe na trasie. Tak przygotowana baza ułatwi turyście pokonywanie kolejnych kilometrów oraz zwiedzanie tego wyjątkowego obszaru.